Het beleidsplan

Dit plan is opgesteld in 2014 en wordt jaarlijks aangepast; het is een meerjarenplan en geeft richting aan al onze activiteiten.
De stichting Wat Doe Jij ontvangt financiële middelen uit de workshops, fondsenwerving en giften. De penningmeester verzorgt het financiële beheer.

Het beleidsplan is hieronder verkort en op verzoek geheel beschikbaar. Via het kopje ”contact” van deze website kan deze aangevraagd worden.

Contactgegevens emailadres: watdoejij.org@gmail.com 

Beloningsbeleid

De bestuurders ontvangen geen beloning voor hun werkzaamheden; ze ontvangen vergoeding van de door hen in de uitoefening van hun functie gemaakte kosten. Alle bestuursleden zijn vrijwilligers en besteden ongeveer een halve dag tot één dag per maand aan werkzaamheden verband houdende met de Stichting. Een aantal bestuursleden vervullen ook uitvoerende taken; zij genieten een reiskostenvergoeding. Beperkt zijn middelen ingezet voor onder meer de ontwikkeling van een documentaire en een wetenschappelijke publicatie. De Stichting beheerde bij aanvang ongeveer € 12.000,00. De Stichting heeft een ANBI-status.

Gegevens stichting

– KvK: 60650885
– RSIN: 853999764
– Rekeningnummer: NL92ABNA0426847210

Bestuur

Missie Stichting “Wat doe jij?” De Stichting Wat Doe Jij? werkt op basis van moderne inzichten aan het motiveren van mensen om vanuit waarden als gelijkwaardigheid, uniciteit, respect, ontwikkeling en sociale verbinding met elkaar om te gaan en aan het tegengaan van het stigma rond mensen met psychische aandoeningen, met name rondom en binnen de geestelijke gezondheidszorg. Missie: Door het bestaan van Wat doe jij? zijn alle GGZ hulpverleners in Nederland zich vanuit hun intrinsieke waarden gaan verhouden tot hun cliënten. Hierdoor voelen mensen zich meer verbonden, zijn ze in hun kracht gekomen en voelen ze zich geaccepteerd en geestelijk gezonder.

Visie

Visie: De kernwaarden van “Wat doe jij?” zijn: gelijkwaardigheid, uniciteit, respect, ontwikkeling en sociale verbinding. In het nastreven van onze doelen werken we vanuit de visie dat ieder mens uniek is en ieder mens vanuit deze uniciteit zijn eigen unieke talenten heeft met daarbij zijn eigen unieke kwetsbaarheden. Krachten en kwetsbaarheden zijn universeel; dit is wat mensen bindt. Psychische klachten kunnen vanuit dit kader worden gezien als niets anders dan een uitingsvorm van kwetsbaarheden die een ieder bezit. Het besef dat het onderscheid tussen mensen met en zonder psychische kwetsbaarheden eigenlijk onnodig en zelfs als arbitrair gezien kan worden, maakt dat het onderscheid tussen ‘wij’ en ‘zij’ verbleekt. Stigma gaat daarentegen wel uit van scherp onderscheid en vormt daarmee een belangrijke belemmering tot participatie en daarmee emancipatie en gelijkwaardigheid van mensen met een psychische aandoening of beperking. Stigma belemmert ook verbondenheid en respect tussen mensen. Vanuit deze uitgangspunten willen wij ons richten op de GGZ als kernorgaan. Hierbij streven we niet louter naar kennisoverdracht over stigma, maar naar daadwerkelijke (blijvende) gedragsveranderingen van de doelgroep(en) door onze interventies. Uit de ervaring met projecten in binnen- en buitenland kunnen we belangrijke algemene lessen trekken over wat werkt tegen stigma. Met behulp van deze lessen over werkzame ingrediënten wordt stigma aangepakt.

Wat werkt?

We noemen vijf werkzame ingrediënten en lessen die als destigmatiserende activiteiten of interventies kunnen worden ingezet en onderdeel vormen van onze visie en missie: Contact – Direct en gelijkwaardig, positief of neutraal contact tussen mensen met en zonder een psychische aandoening vermindert stigma. Voorlichting – Voorlichting ontkracht mythen over psychische aandoeningen en stereotypen en vervangt foutieve beelden en opvattingen door juiste, feitelijke informatie. Voorlichting vult ontbrekende kennis aan met nieuwe of neutrale informatie en benadrukt de hoop op en mogelijkheden tot herstel. Bij voorlichting proberen we zo veel mogelijk de informatie aan te passen aan de doelgroep. Normalisering en continuüm denken – Breng de boodschap over dat iedereen in meer of mindere mate psychische kwetsbaarheden heeft. Mensen die psychische aandoeningen zien als symptomen op een schaal waar je hoger en lager kunt scoren (angst, somberheid, achterdocht) blijken minder te stigmatiseren. Mainstreaming – Mainstreaming houdt in dat alle betrokken organisaties en instanties zich bewust worden van stigma, van de gevolgen en van de noodzaak om het gezamenlijk te minimaliseren. Ontwikkel gerichte interventies in nauwe, zogenaamde ketensamenwerking met stakeholders en vertegenwoordigers van gerichte doelgroepen. Onderneem activiteiten op verschillende niveaus en schakel de media in om hun invloed positief in te zetten. Evaluatie – Wij evalueren de inhoud en de resultaten van de toegepaste interventies of activiteiten en gebruiken dit als feedback om deze te verbeteren.

Activiteiten

Werkzaamheden 2014: Het ontwikkelen van een workshop welke kan worden aangeboden aan teams binnen de GGZ met als doel het verminderen van stigma door medewerkers van de GGZ en het bewerkstelligen van empowerment bij cliënten. Het afwerken en presenteren van de Wat Doe Jij? documentaire. Deze documentaire is ontwikkeld in 2013 en 2014 aan de hand van een reisverslag en video-interviews van coryfeeën op het terrein van stigmabestrijding binnen de GGZ. Het geven van workshops waarbij voor en nametingen zullen worden gedaan om de effecten van de workshop in kaart te brengen.

Activiteiten vanaf 2015-2023

• Het ontwikkelen van promotiemateriaal (o.a. een wervende brochure) aan de hand waarvan we instellingen attenderen op onze workshop, om naamsbekendheid te verwerven en aanmeldingen voor workshops te genereren
• Het bijhouden van de website.
• Het verspreiden van een brochure over de Stichting en haar werkzaamheden binnen GGZ instellingen en opleidingen.
• Het geven van de (verbeterde) workshop bij GGZ teams.
• Het schrijven een onderzoeksverslag over de effecten van de ontwikkelde workshop met eventuele aanbevelingen voor doorontwikkeling.
• Het tot stand brengen van een publicatie https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyt.2019.00243/full
• Het geven van voorlichtingen en presentaties over de door ons ontwikkelde workshop en documentaire en de effecten daarvan.
• Het ontwikkelen van een train-de-trainerscursus, ten behoeve van de workshop verspreiding binnen de GGZ. De train-de-trainerscursus bestaat uit een dag training, participeren in een workshop en een terugkomavond.
• Het bestuur onderhoudt haar contacten in binnen- en buitenland.
• Het onderhouden van contacten en betrekkingen met zowel deelnemende teams, andere initiatieven en derden. Met werkgevers worden afspraken gemaakt over tijd die besteed wordt door uitvoerende bestuursleden aan onderzoek en activiteiten van de stichting Wat doe jij?
• Het geven van onderwijs aan psychologen IO met gebruik van de Wat Doe Jij? film en kennis.
  
  Activiteiten in 2023
• Workshop gegeven binnen Arkin in de zomer van 2023 door bestuur
• Werven nieuwe bestuursleden
• Vergaderingen over planning en voortgang
• Consultatie gegeven bij nieuwe afdeling van GGZ instelling
• Het geven van onderwijs aan psychologen I.O. tot GZ-psycholoog met gebruik van de Wat Doe Jij? film en kennis.

  Jaarrekening 2022-2023

 

Context

Stigmatisering is een proces waarbij een bepaald kenmerk (bijvoorbeeld depressief zijn) resulteert in een sociaal label (zoals ‘de ggz-klant’) (Stuart e.a., 2012). Het betreft dus een merkteken dat personen onderscheid van anderen en onwenselijke eigenschappen aan hen toeschrijft op basis waarvan zij door anderen worden afgewezen of benadeeld. Stigmatisering is dus een sociaal proces verbonden aan relaties tussen individuen en groepen. Een groep die vaak slachtoffer is van stigmatisering wordt gevormd door mensen met psychische kwetsbaarheid. De attitude in Nederland ten opzichte van mensen met psychiatrische diagnoses is overwegend negatief. De meest voorkomende en invloedrijke stereotype opvattingen zijn: ‘psychiatrische patiënten zijn zwak, gevaarlijk, onvoorspelbaar en incompetent’. Van Weeghel (2005) benadrukt dat er weinig acceptatie is van mensen met psychische aandoeningen in de maatschappij. Met name wanneer het om intieme relaties gaat worden mensen niet geaccepteerd als bijvoorbeeld partner, kinderoppas, collega of vriend. Ten gevolge van de stigma’s die kleven aan een psychiatrische diagnose verliezen mensen vrienden, werk, respect, waardering en zelfvertrouwen. Stigmatisering kent vele vormen en komt in verschillende situaties voor. Zo kunnen mensen uit de directe omgeving van de cliënt zoals familieleden, vrienden of buurtbewoners stigmatiseren. Stigmatisering door werkgevers komt eveneens vaak voor. Ook binnen de GGZ Minder voor de hand liggend maar vrij vaak voorkomend is stigmatisering door hulpverleners binnen de GGZ. Uit onderzoek van Schulze (2007) blijkt dat hulpverleners in gelijke mate stigmatiseren als burgers, zo niet vaker. Veel mensen met psychische problematiek blijken zich gestigmatiseerd te voelen door hun hulpverlener (Stuart et.al., 2012). Het ervaren stigma binnen de geestelijke gezondheidszorg beslaat liefst 22,3% van het totaal aantal ervaringen met stigma (Schulze, 2007). In het kader van INDIGO (international study of discrimination and stigma outcomes) is in 27 landen, waaronder Nederland, onderzoek gedaan naar de ervaringen met stigma onder mensen met schizofrenie (Plooy & Van Weeghel, 2009). Hieruit blijkt dat liefst 58% van de respondenten zich nadelig behandeld voelt door hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg. Ook in kwalitatief onderzoek naar het domein waarop volgens mensen met een psychische aandoening en hun naasten vinden dat destigmatiserende activiteiten zich zou moeten richten, wordt dit domein als een van de eerste genoemd (Pinfold e.a., 2005). Dit plaatst een GGZ-instelling die iets onderneemt tegen stigma overigens voor een geloofwaardigheidsprobleem, tenzij ze tegelijk de hand in eigen boezem steekt: ‘practice what you preach’. Ten strijde: omvattend of gericht Tot voor enkele jaren geleden was de consensus dat publiek stigma het beste door middel van grote landelijke campagnes gericht op een algemeen publiek bestreden kon worden. De laatste vijftien jaar is er dan ook een explosie geweest van grootschalige programma’s om stigma te verminderen. De massacommunicatiecampagnes gericht op bewustwording gaan soms gepaard met onderzoek naar bereik en effect (in termen van herinnering aan de campagne). De –kleine- gevonden effecten hebben met name betrekking op kennis en bewustwording. De vraag is of deze effecten blijvend zijn. Daarnaast is bewustwording één ding, maar duurzaam effect sorteren op houding, verminderd stigma en gedrag, een belangrijker doel. Een combinatie van strategieën waarin kleinschalige lokale initiatieven bijgeschakeld kunnen worden, en waarin met name de contactstrategie met inzet en leiderschap van ervaringsdeskundigen de boventoon voeren, lijkt op basis van de wetenschappelijke consensus effectiever. Heel belangrijk is ook om systematisch te evalueren ten behoeve van de ontwikkeling van best practice-modellen (Stuart e.a. 2012). Met behulp van de bijeenkomsten van de Stichting “Wat Doe Jij?” worden multidisciplinaire FACT-teams van GGZ-instellingen en opleidelingen geïnspireerd om na te denken over het onderwerp. Ze worden zich bewust en tegelijk wordt door het delen van ervaringsverhalen van cliënten van hun eigen team stigma aangepakt. Goede voorbeelden: Aan de hand van een filmverslag van reisbezoeken over de wereld en interviews van internationale coryfeeën worden “good practices” voor het voetlicht gehaald. Vaak zijn deze projecten onderzocht op effecten. Ze komen ook terug in de “Wegwijzer Stigmabestrijding” die in de samenwerking van het Kenniscentrum Phrenos en de Stichting Samen Sterk zonder Stigma en GGZ Drenthe en onze medewerking tot stand is gekomen. De voorbeeldprojecten uit de Wegwijzer kunnen de deelnemers aan de workshop op ideeën ter navolging brengen.

De Stichting Wat Doe Jij? kent een bestuur bestaande uit: Iris Kleine Schaars, voorzitter Kim Helmus, vice voorzitter, projectleider Pieter Groot Bramel, penningmeester Vacature, secretaris Dolf Hollands en Shila Najibi (aspirant bestuursleden)

Doel/missie

Missie Stichting “Wat doe jij?” De Stichting Wat Doe Jij? werkt op basis van moderne inzichten aan het motiveren van mensen om vanuit waarden als gelijkwaardigheid, uniciteit, respect, ontwikkeling en sociale verbinding met elkaar om te gaan en aan het tegengaan van het stigma rond mensen met psychische aandoeningen, met name rondom en binnen de geestelijke gezondheidszorg. Missie: Door het bestaan van Wat doe jij? zijn alle GGZ hulpverleners in Nederland zich vanuit hun intrinsieke waarden gaan verhouden tot hun cliënten. Hierdoor voelen mensen zich meer verbonden, zijn ze in hun kracht gekomen en voelen ze zich geaccepteerd en geestelijk gezonder.

Visie

Visie: De kernwaarden van “Wat doe jij?” zijn: gelijkwaardigheid, uniciteit, respect, ontwikkeling en sociale verbinding. In het nastreven van onze doelen werken we vanuit de visie dat ieder mens uniek is en ieder mens vanuit deze uniciteit zijn eigen unieke talenten heeft met daarbij zijn eigen unieke kwetsbaarheden. Krachten en kwetsbaarheden zijn universeel; dit is wat mensen bindt. Psychische klachten kunnen vanuit dit kader worden gezien als niets anders dan een uitingsvorm van kwetsbaarheden die een ieder bezit. Het besef dat het onderscheid tussen mensen met en zonder psychische kwetsbaarheden eigenlijk onnodig en zelfs als arbitrair gezien kan worden, maakt dat het onderscheid tussen ‘wij’ en ‘zij’ verbleekt. Stigma gaat daarentegen wel uit van scherp onderscheid en vormt daarmee een belangrijke belemmering tot participatie en daarmee emancipatie en gelijkwaardigheid van mensen met een psychische aandoening of beperking. Stigma belemmert ook verbondenheid en respect tussen mensen. Vanuit deze uitgangspunten willen wij ons richten op de GGZ als kernorgaan. Hierbij streven we niet louter naar kennisoverdracht over stigma, maar naar daadwerkelijke (blijvende) gedragsveranderingen van de doelgroep(en) door onze interventies. Uit de ervaring met projecten in binnen- en buitenland kunnen we belangrijke algemene lessen trekken over wat werkt tegen stigma. Met behulp van deze lessen over werkzame ingrediënten wordt stigma aangepakt.

Wat werkt?

We noemen vijf werkzame ingrediënten en lessen die als destigmatiserende activiteiten of interventies kunnen worden ingezet en onderdeel vormen van onze visie en missie: Contact – Direct en gelijkwaardig, positief of neutraal contact tussen mensen met en zonder een psychische aandoening vermindert stigma. Voorlichting – Voorlichting ontkracht mythen over psychische aandoeningen en stereotypen en vervangt foutieve beelden en opvattingen door juiste, feitelijke informatie. Voorlichting vult ontbrekende kennis aan met nieuwe of neutrale informatie en benadrukt de hoop op en mogelijkheden tot herstel. Bij voorlichting proberen we zo veel mogelijk de informatie aan te passen aan de doelgroep. Normalisering en continuüm denken – Breng de boodschap over dat iedereen in meer of mindere mate psychische kwetsbaarheden heeft. Mensen die psychische aandoeningen zien als symptomen op een schaal waar je hoger en lager kunt scoren (angst, somberheid, achterdocht) blijken minder te stigmatiseren. Mainstreaming – Mainstreaming houdt in dat alle betrokken organisaties en instanties zich bewust worden van stigma, van de gevolgen en van de noodzaak om het gezamenlijk te minimaliseren. Ontwikkel gerichte interventies in nauwe, zogenaamde ketensamenwerking met stakeholders en vertegenwoordigers van gerichte doelgroepen. Onderneem activiteiten op verschillende niveaus en schakel de media in om hun invloed positief in te zetten. Evaluatie – Wij evalueren de inhoud en de resultaten van de toegepaste interventies of activiteiten en gebruiken dit als feedback om deze te verbeteren.

Activiteiten

Werkzaamheden 2014: Het ontwikkelen van een workshop welke kan worden aangeboden aan teams binnen de GGZ met als doel het verminderen van stigma door medewerkers van de GGZ en het bewerkstelligen van empowerment bij cliënten. Het afwerken en presenteren van de Wat Doe Jij? documentaire. Deze documentaire is ontwikkeld in 2013 en 2014 aan de hand van een reisverslag en video-interviews van coryfeeën op het terrein van stigmabestrijding binnen de GGZ. Het geven van workshops waarbij voor en nametingen zullen worden gedaan om de effecten van de workshop in kaart te brengen.

Activiteiten vanaf 2015-2023

• Het ontwikkelen van promotiemateriaal (o.a. een wervende brochure) aan de hand waarvan we instellingen attenderen op onze workshop, om naamsbekendheid te verwerven en aanmeldingen voor workshops te genereren
• Het bijhouden van de website.
• Het verspreiden van een brochure over de Stichting en haar werkzaamheden binnen GGZ instellingen en opleidingen.
• Het geven van de (verbeterde) workshop bij GGZ teams.
• Het schrijven een onderzoeksverslag over de effecten van de ontwikkelde workshop met eventuele aanbevelingen voor doorontwikkeling.
• Het tot stand brengen van een publicatie https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyt.2019.00243/full
• Het geven van voorlichtingen en presentaties over de door ons ontwikkelde workshop en documentaire en de effecten daarvan.
• Het ontwikkelen van een train-de-trainerscursus, ten behoeve van de workshop verspreiding binnen de GGZ. De train-de-trainerscursus bestaat uit een dag training, participeren in een workshop en een terugkomavond.
• Het bestuur onderhoudt haar contacten in binnen- en buitenland.
• Het onderhouden van contacten en betrekkingen met zowel deelnemende teams, andere initiatieven en derden. Met werkgevers worden afspraken gemaakt over tijd die besteed wordt door uitvoerende bestuursleden aan onderzoek en activiteiten van de stichting Wat doe jij?
• Het geven van onderwijs aan psychologen IO met gebruik van de Wat Doe Jij? film en kennis.
  
  Activiteiten in 2023
• Workshop gegeven binnen Arkin in de zomer van 2023 door bestuur
• Werven nieuwe bestuursleden
• Vergaderingen over planning en voortgang
• Consultatie gegeven bij nieuwe afdeling van GGZ instelling
• Het geven van onderwijs aan psychologen I.O. tot GZ-psycholoog met gebruik van de Wat Doe Jij? film en kennis.

  Jaarrekening 2022-2023

 

Context

Stigmatisering is een proces waarbij een bepaald kenmerk (bijvoorbeeld depressief zijn) resulteert in een sociaal label (zoals ‘de ggz-klant’) (Stuart e.a., 2012). Het betreft dus een merkteken dat personen onderscheid van anderen en onwenselijke eigenschappen aan hen toeschrijft op basis waarvan zij door anderen worden afgewezen of benadeeld. Stigmatisering is dus een sociaal proces verbonden aan relaties tussen individuen en groepen. Een groep die vaak slachtoffer is van stigmatisering wordt gevormd door mensen met psychische kwetsbaarheid. De attitude in Nederland ten opzichte van mensen met psychiatrische diagnoses is overwegend negatief. De meest voorkomende en invloedrijke stereotype opvattingen zijn: ‘psychiatrische patiënten zijn zwak, gevaarlijk, onvoorspelbaar en incompetent’. Van Weeghel (2005) benadrukt dat er weinig acceptatie is van mensen met psychische aandoeningen in de maatschappij. Met name wanneer het om intieme relaties gaat worden mensen niet geaccepteerd als bijvoorbeeld partner, kinderoppas, collega of vriend. Ten gevolge van de stigma’s die kleven aan een psychiatrische diagnose verliezen mensen vrienden, werk, respect, waardering en zelfvertrouwen. Stigmatisering kent vele vormen en komt in verschillende situaties voor. Zo kunnen mensen uit de directe omgeving van de cliënt zoals familieleden, vrienden of buurtbewoners stigmatiseren. Stigmatisering door werkgevers komt eveneens vaak voor. Ook binnen de GGZ Minder voor de hand liggend maar vrij vaak voorkomend is stigmatisering door hulpverleners binnen de GGZ. Uit onderzoek van Schulze (2007) blijkt dat hulpverleners in gelijke mate stigmatiseren als burgers, zo niet vaker. Veel mensen met psychische problematiek blijken zich gestigmatiseerd te voelen door hun hulpverlener (Stuart et.al., 2012). Het ervaren stigma binnen de geestelijke gezondheidszorg beslaat liefst 22,3% van het totaal aantal ervaringen met stigma (Schulze, 2007). In het kader van INDIGO (international study of discrimination and stigma outcomes) is in 27 landen, waaronder Nederland, onderzoek gedaan naar de ervaringen met stigma onder mensen met schizofrenie (Plooy & Van Weeghel, 2009). Hieruit blijkt dat liefst 58% van de respondenten zich nadelig behandeld voelt door hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg. Ook in kwalitatief onderzoek naar het domein waarop volgens mensen met een psychische aandoening en hun naasten vinden dat destigmatiserende activiteiten zich zou moeten richten, wordt dit domein als een van de eerste genoemd (Pinfold e.a., 2005). Dit plaatst een GGZ-instelling die iets onderneemt tegen stigma overigens voor een geloofwaardigheidsprobleem, tenzij ze tegelijk de hand in eigen boezem steekt: ‘practice what you preach’. Ten strijde: omvattend of gericht Tot voor enkele jaren geleden was de consensus dat publiek stigma het beste door middel van grote landelijke campagnes gericht op een algemeen publiek bestreden kon worden. De laatste vijftien jaar is er dan ook een explosie geweest van grootschalige programma’s om stigma te verminderen. De massacommunicatiecampagnes gericht op bewustwording gaan soms gepaard met onderzoek naar bereik en effect (in termen van herinnering aan de campagne). De –kleine- gevonden effecten hebben met name betrekking op kennis en bewustwording. De vraag is of deze effecten blijvend zijn. Daarnaast is bewustwording één ding, maar duurzaam effect sorteren op houding, verminderd stigma en gedrag, een belangrijker doel. Een combinatie van strategieën waarin kleinschalige lokale initiatieven bijgeschakeld kunnen worden, en waarin met name de contactstrategie met inzet en leiderschap van ervaringsdeskundigen de boventoon voeren, lijkt op basis van de wetenschappelijke consensus effectiever. Heel belangrijk is ook om systematisch te evalueren ten behoeve van de ontwikkeling van best practice-modellen (Stuart e.a. 2012). Met behulp van de bijeenkomsten van de Stichting “Wat Doe Jij?” worden multidisciplinaire FACT-teams van GGZ-instellingen en opleidelingen geïnspireerd om na te denken over het onderwerp. Ze worden zich bewust en tegelijk wordt door het delen van ervaringsverhalen van cliënten van hun eigen team stigma aangepakt. Goede voorbeelden: Aan de hand van een filmverslag van reisbezoeken over de wereld en interviews van internationale coryfeeën worden “good practices” voor het voetlicht gehaald. Vaak zijn deze projecten onderzocht op effecten. Ze komen ook terug in de “Wegwijzer Stigmabestrijding” die in de samenwerking van het Kenniscentrum Phrenos en de Stichting Samen Sterk zonder Stigma en GGZ Drenthe en onze medewerking tot stand is gekomen. De voorbeeldprojecten uit de Wegwijzer kunnen de deelnemers aan de workshop op ideeën ter navolging brengen.